Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μας

Οι μαθητές της Ε΄ τάξης με τη βοήθεια και την καθοδήγηση  του γυμναστή του σχολείου μας κ. Καϋμενόπουλου και τη συνδρομή του δασκάλου τους, συμμετείχαν στο πολιτιστικό πρόγραμμα "Παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μας". Οι μαθητές μας απευθύνθηκαν σε συνομηλίκους τους αλλά και σε μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους της περιοχής τους και κατέγραψαν έναν μεγάλο αριθμό από ομαδικά παιχνίδια που παίζονταν από τις προηγούμενες γενιές, αλλά και παιχνίδια που εξακολουθούν να παίζονται και σήμερα. Οι στόχοι που τέθηκαν εκτός της καλλιέργειας της ερευνητικής δεξιότητας των μαθητών μέσω της καταγραφής, ανέδειξαν επίσης την πολιτιστική σημασία της συνέχειας και της διάσωσης των παιχνιδιών καθώς και την κοινωνική ωφέλεια που προκύπτει από τις ομαδικές δραστηριότητες. Τα παιδιά αφού συλλέξανε τις πληροφορίες για τα παιχνίδια προχώρησαν στο επόμενο στάδιο του προγράμματος που ήταν η εμπειρική συμμετοχή στην αυλή του σχολείου. Το τελικό στάδιο αφορούσε την παρουσίαση των παιχνιδιών και περιλάμβανε εικαστικές δημιουργίες με σκηνές από τα παιχνίδια. Σήμερα ξεκινάμε την παρουσίαση του πρώτου παιχνιδιού που λέγεται:

Γάτα γατούλα

Αριθμός συμμετεχόντων: Παίζεται από τρία (3) και πάνω παιδιά.
Κανόνες παιχνιδιού:  Ένα παιδί κάνει τη γατούλα και γυρίζει την πλάτη του στα άλλα παιδιά. Εκείνα του τραγουδούν " γάτα γατούλα τι χρώμα ζητάς, πες ένα χρώμα αλλιώς θα τις φας με τη σκούπα της γιαγιάς". Τότε το παιδί που κάνει τη γάτα γυρίζει προς τα υπόλοιπα παιδιά, λέει ένα χρώμα και τρέχει να τα πιάσει. Τα παιδιά προσπαθούν να πιάσουν κάτι που έχει χρώμα ίδιο με αυτό που διάλεξε η "γάτα". Αν κάποιο παιδί δεν προλάβει και η "γάτα" καταφέρει να το πιάσει χάνει και τα φυλάει αυτό. Το παιδί που κάνει τη γάτα πρέπει να διαλέγει χρώματα που δύσκολα θα εντοπίσουν τα άλλα παιδιά.

Το παραπάνω παιχνίδι κατέγραψε η Νεφέλη η οποία μας γράφει και τι σημαίνει παιχνίδι για την ίδια:

"Παιχνίδι για μένα σημαίνει χαρά, διασκέδαση, ηρεμία, επικοινωνία και γυμναστική. Το παιχνίδι που είναι πιο σημαντικό για μένα είναι το κυνηγητό γιατί με φέρνει πιο κοντά με τους φίλους μου. Τους γνωρίζω καλύτερα, κάνω γυμναστική και αναπνέω καθαρό αέρα".

Το παιχνίδι όπως το ζωγράφισαν κάποια από τα παιδιά:

Αντώνης


Βιβή


Άντα
Το παιχνίδι στην αυλή του σχολείου:



1 σχόλιο: