Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα.

Λίγο πριν κλείσουμε για τις διακοπές των Χριστουγέννων, μαθητές και δάσκαλοι, βγήκαμε να πούμε τα κάλαντα σε διάφορα σημεία της Αγκαιριάς και της Αλυκής. Το ρυθμό έδινε ο Γαβριήλ Χανιώτης στη τσαμπούνα και οι: Άγγελος Σκανδάλης, Νίκος Σκιαδάς και Αρσενία Χανιώτη στα κρουστά, όλοι μαθητές του σχολείου μας. Γονείς, συγγενείς και κάτοικοι του χωριού υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς,  πρόσφεραν κεράσματα, ευχήθηκαν για τη νέα χρονιά και συνεισέφεραν γενναιόδωρα για τις ανάγκες του σχολείου. Με τα χρήματα που συγκεντρώσαμε καταφέραμε να αγοράσουμε ένα καινούριο φορητό υπολογιστή. Ευχαριστούμε  θερμά και ευχόμαστε το 2014 να είναι για όλους   μια γόνιμη και δημιουργική  χρονιά.

                               

         Παραδοσιακά Παριανά Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά

ψιλή μου Δεντρολιβανιά

κι αρχή καλός μας Χρόνος

εκκλησιά με τ' Άγιος θρόνος

Αρχή που βγήκε ο Χριστός

Άγιος και Πνευματικός

στη γη να Περπατήσει

και να μας Καλοκαρδίσει

Άγιος Βασίλης Έρχεται

κι όλους μας Καταδέχεται

Από τη Καισσαρία

συ΄σαι Αρχόντισσα Κυρία

Κρατάει εικόνα και χαρτί

ζαχαροκάντιο ζυμωτή

χαρτί και καλαμάρι

δες και με το παλικάρι

Το καλαμάρι έγραφε

τη μοίρα του την έλεγε

και το χαρτί ομίλει΄

άσπρε μου Άγιε Βασίλη

Βασίλη πόθεν έρχεσαι

και δε μας καταδέχεσαι

και πόθεν κατεβαίνεις

και δε μας απαντηχαίνεις

από της μάνας μου έρχομαι

εγώ σας καταδέχομαι

και στο σχολειό μου πάω

δε μου λέτε τι να κάνω

κάτσε να φας κάτσε να πιεις

κάτσε το πόνο σου να πεις

κάτσε να τραγουδήσεις

και να μας καλοκαρδίσεις

Γω γράμματα δε μάθαινα

και να σας πω τι πάθαινα

τραγούδια δεν ηξέρω

να΄ρθω τζόγια μου να σε' βρω

και σαν ηξέρεις γράμματα

πόσες φορές με κλάματα

πες μας την αλφαβήτα΄

πώς τα πέρναγες τη νύχτα

Χλωρό ραβδί ξερό ραβδί

άσπρο σταφύλι ροζακί

χλωρά βλαστάρια πέτα

ροδοκόκκινη βιολέτα

κι απάνω στα βλαστάρια της

και στα περικλωνάρια της

πέρδικες κελαηδούσαν

μάτια μου να σε ξυπνούσαν

Δεν ήσαν μόνο πέρδικες

γαρουφαλιές λεβέντικες

μον και δύο τριγωνάκια

μαύρα μου γλυκά ματάκια

κατέβηκε η πέρδικα

πως περπατάει λεβέντικα

να βρέξει το φτερό της

μες το δροσερό νερό της

Και βρέχει τον Αφέντη μας

το ρήγα τον Λεβέντη μας

το πολυχρονεμένο

και στον κόσμο ξακουσμένο

Κι αν έχετε γλυκίσματα

είναι θεού Χαρίσματα

φέρτε τα για να τα φάμε

κι έχουμε κι αλλού να πάμε

Για φέρτε μας τον πετεινό

να πα να φύγουμ' από 'δω

για φέρτε μας τη κότα

για να πάμε σ' άλλη πόρτα

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!!!!