Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Ανάγνωση βιβλίων στο ολοήμερο.

 «ΝΑΣΡΕΝΤΙΝ», ODILE WEULERSSE, Εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Σε μια χώρα της Ανατολής ο μικρός Νασρεντίν ξεκινά  με τον πατέρα του το Μουσταφά  για την αγορά, όπου πουλάνε ό,τι έχουν στη διάθεσή τους κάθε φορά για να βγάλουν τα απαραίτητα χρήματα. Πηγαίνουν καβαλώντας το γάιδαρο πότε ο ένας, πότε ο άλλος, και οι δυο ή κανένας. Όμως, στη διαδρομή  βρίσκεται πάντα κάποιος να τους σχολιάσει και να τους κοροϊδέψει. Ο Νασρεντίν ντρέπεται πολύ και προσπαθεί να βρει τη σωστή λύση, ώστε να αποφύγουν τα σχόλια. Στο τέλος ξεμένει από λογικές ιδέες και ο πατέρας του, πάντα ήρεμος και στοργικός, του μαθαίνει ότι δε χρειάζεται να ακούει τους ζηλιάρηδες και κουτσομπόληδες ανθρώπους, παρά μόνο τη φωνή της δικής του λογικής.
Αυτό το βιβλίο μας άρεσε, γιατί με αυτήν την απλή ιστορία που διαδραματίζεται σε μια μακρινή χώρα με διαφορετικό πολιτισμό και ήθη, διαφορετικούς ανθρώπους με άλλες συνήθειες που αναφέρονται διάσπαρτα κατά την πλοκή, συζητήσαμε κάτι που ακούμε συχνά και που συμβαίνει παντού και πάντα. Μπροστά στα σχόλια ή στις κοροϊδίες, εμείς θ’ αποφασίσουμε «αν θ’ ακούμε τα σωστά λόγια ή τις ανόητες φλυαρίες».


Το όνομα του μικρού αγοριού μας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τον Νασρεντίν Χότζα: ποιος ήταν, πού και πότε περίπου έζησε, πώς και γιατί είναι συνυφασμένο το όνομά του με τους ανατολίτικους πολιτισμούς, να βρούμε έργα που τον απεικονίζουν και να διαβάσουμε ιστορίες γι’ αυτόν, όπως «οι μετάνοιες του ξενοδοχείου» και «η παρηγοριά» για το θάνατο του γαϊδάρου του!



 
·         «ΕΡΥΘΡΟΥΛΗΣ, ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΣΤΕΡΙ», Μαρία Καραγιάννη, Εκδόσεις Διάπλαση
Στον απέραντο κατάμαυρο ουρανό εμφανίζεται ένα κόκκινο αστέρι. Στα υπόλοιπα, τα… κίτρινα δηλαδή, φαίνεται τόσο περίεργο αυτό, που το κοροϊδεύουν και το κάνουν να νιώθει τόσο άσχημα, ώστε να αποφασίσει να φύγει μακριά. Εκεί στην άκρη του ουρανού, το φεγγάρι ακούει το κλάμα του και με μεγάλη στοργή το ρωτάει τι συμβαίνει. Ο Ερυθρούλης του εξηγεί πώς του φέρθηκαν τα άλλα αστέρια και εύχεται να ήταν κι αυτός χρυσαφένιος…  Τότε το φεγγάρι του δείχνει κάτω στη γη πόσοι άνθρωποι τον κοιτάζουν και χαίρονται μ’ αυτό το μοναδικό στολίδι του ουρανού! Και τα άλλα αστέρια που δεν τον θέλουν στην παρέα τους; Αυτά άκουσαν το σοφό φεγγάρι και κατάλαβαν το λάθος τους. Δέχτηκαν πίσω τον Ερυθρούλη κι έκαναν μια γιορτή που οι άνθρωποι θα θυμούνται σαν την πιο λαμπρή νύχτα που είδαν ποτέ!
Άλλη μια ιστορία για τη διαφορετικότητα  που μας διδάσκει ότι σημασία έχει το πώς νιώθεις εσύ ο ίδιος για τον εαυτό σου και πως το πιο σημαντικό πράγμα είναι να δίνεις χαρά  στους άλλους.


Κι επειδή τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, φτιάξαμε από πηλό και τα δικά μας ξεχωριστά αστέρια. Τους δώσαμε σχήμα αφήνοντας θέση για κεράκι ρεσό στη μέση, τα βάψαμε με χρυσό σπρέι και τα στολίσαμε με πολύχρωμες κόλλες glitter.
                                                                                            Ζέλκα Ελευθερία










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου